Natuurkrachten en mensenhanden hebben de huidige Biesbosch gemaakt tot een uitgestrekte zoetwater-wildernis. De eilandjes met wilgenbos, de slingerende waterlopen en het rietland zijn het thuis van zeer veel moeras- en watervogels. Eb en vloed geven het gebied een bijzondere dynamiek.

De Biesbosch is ontstaan bij de beruchte Sint-Elizabethsvloed in de 15e eeuw. Na dijkdoorbraken ontstond er een groot, onherbergzaam gebied waar rivierwater in- en uitstroomde op het ritme van het getij. Wilgenvloedbossen, zand- en slikplaten, rietgorzen en biezenvelden bepaalden het beeld. De mensen in het gebied leefden vooral van de teelt van wilgenhout en riet.

Eeuwen later werd het gebied getemd: inpolderingen, de aanleg van waterbekkens en de Deltawerken hebben het verschil tussen eb en vloed drastisch verminderd: van zo’n twee meter naar enkele decimeters. Maar hoewel het karakter van het gebied veranderd is, is het nog steeds één van de grootste zoetwater-getijdengebieden in Europa.

De drie delen, de Sliedrechtse, de Dortsche en de Brabantse Biesbosch hebben een eigen karakter. Met de daarbij horende hoge natuurwaarden. In 1994 kreeg het gebied dan ook de status van Nationaal Park, de michelinster voor natuurgebieden.

Leer de Biesbosch en zijn bewoners kennen: de drie bezoekerscentra en de agenda bieden genoeg startpunten voor je wateravontuur!