De kanoet (de oude naam is kanoetstrandloper) is een forse steltloper die tussen andere familieleden een beetje plompe indruk maakt. De biologie van de kanoet is uitgebreid onderzocht; slechts naar weinig andere steltlopers wordt zoveel studie uitgevoerd. Kanoeten eten vooral nonnetjes, dat zijn kleine tweekleppigen die allerlei kleuren kunnen hebben. In het voorjaar en de zomer zijn kanoeten prachtig roestrood aan de onderzijde. In Nederland zijn ze echter slechts weinig in zomerkleed te zien. Veel groter zijn de aantallen in de winter, wanneer de bovenzijde van de kanoet zilvergrijs en de buik wit is.

De kanoet broedt op Groenland en in Sibierië, dus vrijwel niet in Europa. Voor overwinterende kanoeten zijn de Europese kusten echter van groot belang. Vooral het waddengebied, de Bretonse en Britse kust en zelfs nog zuidelijker de Mediterrane kusten dienen als overwinteringsgebied. De Waddenzee is een zeer belangrijk tankstation voor trekkende kanoeten.

Intergetijdenzone, kust, wad, zee.

Kanoeten broeden in Hoogarctische gebieden in rotsachtige droge toendra's. Het nest is niet meer dan een kuiltje bedekt met mos. Tijdens de voor- en najaarstrek foerageren ze op moddervlakten van getijdengebieden, maar ook op zandstranden en zoetwaterpoelen in de buurt van de kust.

Trekt vaak in grote groepen van het hoge noorden naar West-Afrika, waarbij ze bijtanken in het waddengebied. Een kleine groep kanoeten overzomert in ons land.

Volgt de westelijke kustlijn tot in West-Afrika.

West-Afrika

In Nederland zijn de hoogste aantallen kanoeten aanwezig van augustus tot en met novermber/december; ongeveer 30% van de Noordwest-Europese winterpopulatie. De voorjaarstrek laat sterke fluctuaties zien. Er lijkt een relatie te zijn met het al dan niet voorkomen van perioden met langdurige oostenwind tijdens de hoofdtrek in mei.