De wilde eend is zonder twijfel de bekendste watervogel. Het mannetje, de woerd, is de enige eendensoort die twee gekrulde staartveren heeft. Het mannetje is prachtig gekleurd, het vrouwtje gaat meer gecamoufleerd door het leven. Het is dan ook het vrouwtje dat op de eieren zit, verscholen in de oevervegetatie of een hooiland. Wilde eenden worden dan ook wel tot de weidevogels gerekend. Gedurende de winter worden de paartjes gevormd, waarbij het er soms heftig aan toegaat; niet zelden proberen de vogels elkaar te verdrinken om zo een aantal rivalen te elimineren. Op het menu staan waterinsecten en waterplanten. Eendenkroos heeft zijn naam niet voor niets gekregen, het wordt graag gegeten. In het gehele land - maar vooral in steden - komen bovendien grote aantallen eenden voor die slechts deels lijken op echte wilde eenden. Dit zijn kruisingen met allerlei andere - gedomesticeerde - eenden. In vogelaarskringen worden deze 'soepeenden' genoemd.

De wilde eend komt in vrijwel heel Europa voor in de boreale en gematigde klimaatgebieden. Bovendien komt de soort ook voor in Noord-Amerika en is in diverse landen geintroduceerd als siervogel of om als voedsel te dienen.

Beken en meren, graslanden, moeras, oevers, park en tuin, plassen, rivieren, stedelijk gebied, vennen.

Daar waar voedselrijke wateren zijn, daar zijn zonder twijfel wilde eenden te vinden. Boerensloten, kanalen, rivieren, vennen; vrijwel elk water voldoet wel. Ze maken hun nest met mos, donsveertjes en kleine takjes op de grond. Het nest wordt niet altijd in de buurt van het water gemaakt. Geregeld nestelen wilde eenden ook in tuinen.

Door een grote hoeveelheid eenden in een stadsvijvers en sloten, met daarbij meer mannetjes dan vrouwtjes, zijn er altijd een aantal mannetjes die niet aan een vrouwtje komen. Het zijn dan ook de vrijgezelle mannetjes die het op de vrouwtjes hebben gemunt. In de vrije natuur heeft het vrouwtje vele mogelijkheden om in een dichte oevervegetatie te vluchten, maar in stadsvijvers ligt dit heel anders. Door de steile oevers en de weinige begroeiing in de directe omgeving biedt ze geen dekkingsmogelijkheden, waardoor ze het soms moet afleggen tegen de mannetjes.

Continentaal Europa, maar ook naar Groot-Brittannië en Ierland.

Wilde eenden die in Nederland broeden zijn voornamelijk standvogels. Eenden uit noordelijker streken trekken wel naar het zuiden wanneer het koud begint te worden.

De wilde eend is de algemeenste watervogel van Nederland. Het aantal wilde eenden is aan enige schommelingen onderhevig. Bovendien vertoont de soort in verschillende habitats een andere trend. SOVON heeft berekend dat de soort in het duingebied, door verdroging als gevolg van drinkwaterwinning, achteruit is gegaan, maar deze achteruitgang wordt gecompenseerd door een toename in het agrarisch gebied.